Alethea

Po długiej , ciężkiej nocy, której ciemny całun , raz po raz rozświetlał nikły blask błyskawic ,świat spowił szary świt . Dzień po raz kolejny budził się do życia .Pierwsze blade promienie wschodzącego słońca wdarły się, przez nadgryzione zębem czasu zasłony. Przyjemne ciepło owionęło, a zarazem czule pieściło twarz kobiety .Tej nocy znowu źle spała . Przewracała się na posłaniu z boku na bok .Raz po raz zapadała w krótkie drzemki , i budziła się zlana zimnym potem. Koszmary powracały każdej nocy , nie potrafiła uwolnić się od demonów przeszłości .Niewyraźne cienie, które tworzył blask wpadającego przez uchylone zasłony księżyca, przemykały od ściany do ściany , układając się w najróżniejsze postacie z koszmarów sennych .Przetarła wierzchem smukłej dłoni podpuchnięte oczy barwy jasnego brązu, przywodzącej na myśl bursztyn i odgarnęła z czoła mokre , sklejone od potu włosy koloru miedzi ,które kaskadą spływały po poduszce, krawędzi łóżka ,sięgając niemalże podłogi. Niechętnie wygrzebała się z ciepłej pościeli i zwlekła z łoża . Bose stopy powoli opuściła na zimne, pokryte warstewką kurzu deski podłogi .Rozejrzała się po znienawidzonej izdebce, którą już od jakiegoś czasu wynajmowała w jednej z wielu kamienic obskurnego miasteczka .Z grymasem poderwała krągły tyłeczek  z posłania i zwolna ruszyła w stronę ,w której to od wieków nieprzerwanie stała zbutwiała już niemalże całkowicie  toaletka .Ostrożnie przelała z dzbana do miednicy wodę , i odstawiła go na miejsce .Dłonie zacisnęła na krawędziach misy , a wzrok utkwiła w swoim odbiciu .Filigranowy nos w dalszym ciągu zdobiły delikatne piegi , wraz z odcieniem skóry przypominającym kość słoniową tworzyły dość przyjemną dla oka kompozycję. Pełne usta zacisnęła w wąską linię i zanurzyła dłoń w wodzie .Powstałe fale rozmyły obraz jej owalnej twarzy . Przez głowę ściągnęła przepoconą koszulę nocną ,którą odrzuciła na nie zaścielone łoże . Pospiesznie przemyła oczy chłodną wodą, jak i resztę ciała . Na wilgotną skórę narzuciła rezedową sukienkę , na nogi zaś włożyła satynowe pantofelki tegoż samego koloru co suknia .Włosy splotła w ciasny warkocz ,który to z kolei upchała pod chustą barwy letniego nieba .Pochwyciwszy ze stolika niewielką księgę oprawioną w koźlą skórę barwioną na czarno ,przelotnie zerknęła w niewielkie lustro i ruszyła do wyjścia…
Ostrożnie stąpając po świeżo wypastowanych schodach zeszła w dół i szybkim krokiem kierując się w stronę odrzwi  wyszła z dusznego, wąskiego korytarza na świeże pachnące ziołami, kwitnącym kwieciem i mokrej od deszczu ziemi, powietrze .Kurczowo ściskając w alabastrowej dłoni księgę puściła się w dół uliczki , w której to na samym końcu mieściła się podrzędnej jakości karczma …
Masywne dębowe drzwi zajazdu raz kolejny tego ,jakże bezowocnego poranka  nieznacznie uchyliły się pod wpływem pchnięcia delikatną kobiecą dłonią. O dziwo nie wydając przy tym charakterystycznych odgłosów nie naoliwionych zawiasów-zgrzytania , skrzypienia , tudzież pierdzenia  . Widać, iż karczmarz w końcu zlitował się nad biednymi odrzwiami przybytku  . Półelfka ukradkiem, by nie robić zbytniego zamieszania i tym bardziej , by nie zwracać na swoją osobę niczyjej uwagi , wśliznęła się do wnętrza przestronnej gospody .Kątem oka uważnie omiotła pomieszczenie i szczelnie za sobą zamknęła drzwi .Do nozdrzy kobiety dotarła  woń rozlewanych alkoholi , jadła , dymu i czegoś jeszcze , czegoś niedookreślonego . Niewiasta szczelniej jedwabną chustą  koloru letniego nieba przysłoniła porcelanowe oblicze, a rozejrzawszy się po zgromadzonych z wolna ruszyła w stronę wyszynku . Solowa symfonia dźwięków, jakie wydawały jej obcasy w momencie rytmicznego uderzenia o dębowe deski podłogi,  głuchym echem  odbiła się od ścian karczemnych i rozniosła po pomieszczeniu .Gdy już dotarła do upragnionego celu swej wędrówki delikatnie odsunęła zydelek i kształtny tyłeczek wygodnie nań usadowiła .Położywszy księgę przed sobą  ,dłonie jak do modlitwy na ladzie splotła . Szukając wzrokiem karczmarza , nogę na nogę zarzuciła, a śliska materia sukienki spłynęła po jej nodze odsłaniając sporą część kształtnego uda .Posłała mu nic nie wyrażający uśmiech , ot taki zwykły , jeden z wielu, które posiadała w swoim repertuarze .
- wino czerwone jeśli łaska …
westchnęła i alabastrową dłonią z pięknie wypielęgnowanymi , średniej długości paznokciami sięgnęła po sakiewkę , która leniwie zwisała u jej prawego boku ,by odliczoną ilość kruszcu na ladzie przed gospodarzem położyć .Wzrok jej zaś przykuła wyróżniająca się na tle pożółkłych od dymu kartka pergaminu .Wstała z krzesła i zmysłowo lawirując między stolikami podeszła do tablicy .Wzrokiem przebiegła po treść nań zapisanej i przymrużywszy powieki wróciła na  dotychczas zajmowane przez nią miejsce .Jednym łykiem opróżniła kielich i z cynicznym uśmiechem , który na jej usta wypełzł pochwyciła księgę i ruszyła do wyjścia …
Gdy dotarła już pod dwuskrzydłowe z misternie wykonanymi rzeźbieniami , drzwi przybytku kultury i nauki, na krótką chwilę przystanęła, by podziwiać dzieło, bez wątpienia krasnoludzkiego rzemiosła .Za jej plecami rozbrzmiał tentem podkutych żelazem kopyt .Z jednej z wielu uliczek , które tworzyły istny labirynt w miasteczku, wynurzył się oddział gwardzistów rutynowo patrolujących okolicę .Dźwięk ten wyrwał kobietę z zadumy , więc ruszyła w górę po kamiennych schodach , gdzieniegdzie już ukruszonych , i ująwszy klamkę z brązu w dłoń , pchnęła jedno skrzydło do przodu i przekroczyła próg biblioteki …

*W górę idealnie wykrojone brwi , podkreślające oczy o nieco migdałowym kształcie , uniosła., bez wątpienia w geście wielkiego zdziwienia .Na zamiatający cień zaś , nie zwróciła większej uwagi . Rozejrzała się po zatęchłym, spowitym ciemnym całunem , niczym żałobnym woalem , wnętrzu opustoszałej biblioteki , w której powietrzu unosiły się drobinki kurzu i rozerwanej pajęczej sieci , nieprzyjemnie przy tym łechcąc nozdrza niewiasty . Czyżby się spóźniła ? , a może to mało wysublimowany żart autora notki .Tak czy inaczej kobiecina ciasno na piersiach skrzyżowała dłonie ,i z konsternacją wymalowanym na porcelanowym obliczu uraczyła mężczyznę przelotnym spojrzeniem .*
- Ja do niejakiego Jaskina … Prowadź jeśli łaska …tylko szybko, nie zamierzam spędzić tu całego dnia …
* fuknęła i z dezaprobatą pokręciła główką .Groźnie zerknęła na mężczyznę , piorunując go jednocześnie wzrokiem . Zabawnie zmarszczyła filigranowy nosek , gdyż do nozdrzy kobiety dotarł nieprzyjemny zapach , świadczący o tym, że mężczyzna od dłuższego czasu nie zaznał kąpieli. Gdy jego oddech zaś twarz półelfki owionął , teatralnie wywróciła oczami i dłoń do ust przyłożyła chcąc powstrzymać zbliżające się, z każdym kolejnym oddechem , torsje .*
-Panie proszę nie tak blisko , stań, że o krok dalej , nie zagęszczaj jeszcze bardziej  atmosfery i daj mi odetchnąć…
*Przełknęła głośno ślinę , i w dłoń kilka krotnie odkaszlnęła .Srebrzyste łzy w tym samym czasie bezwiednie do oczu dziewczęcia napłynęły .Nie przywykła do takiej kompozycji zapachów – obornik w połączeniu z przetrawionym jadłem i alkoholem , z pewnością każdego by powalił i do mdłości doprowadził.*